Zakażenie połogowe po cesarce. Przed cięciem cesarskim otrzymasz antybiotyk, dzięki któremu zmniejszy się ryzyko zakażenia połogowego po cesarce. Jak bardzo? O 62% spada częstość zapalenia endometrium, o 60% zakażenia rany, o 55% gorączki. Ryzyko zakażenia połogowego po cesarce możesz też zmniejszyć sama dzięki tym 5 poradom: Lekarz musi przeciąć kilka warstw tkanek, żeby dotrzeć do macicy. Następnie każdą z warstw należy zaszyć. Każde z zaszytych później nacięć może powodować ból, co wyjaśnia, dlaczego po cesarskim cięciu kobiety odczuwają dyskomfort głęboko w brzuchu. Ból po cesarskim cięciu zwykle ustępuje na przestrzeni jednego lub W przypadku niedotlenienia mięśnia sercowego nie zawsze pojawia się ból w klatce – u niektórych pacjentów jego zamiennikiem są objawy, takie jak nudności, bóle w nadbrzuszu, zmęczenie, duszność. Nieleczona choroba niedokrwienna serca prowadzi do zawału. Czytaj również: Ból w klatce piersiowej po prawej stronie Dobrze jest również wietrzyć ranę. Preparaty pielęgnujące bliznę po cesarce można zacząć stosować już po zdjęciu szwów, około 8 dni po zabiegu. Takie maści zawierają masę perłową, kwas hialuronowy czy heparynę i pomagają regenerować się skórze. Regularne smarowanie blizny przyspiesza gojenie i zmniejsza ryzyko Witam.Jestem 4 lata po cesarce. Na chwile obecna pracuje w ciezkich warunkach.Zginanie brzucha,prostowanie i tak bez przerwy przez 8 godzin 6 razy w tygodniu. Wieszam boczki na raku ,backi ciezkie i trzeba sie zginac zeby powiesic boczek.Od miesiaca czasu odczuwam pod zebrami lub w okolicy zeber ostry bol jakby palacy miejscami nie moglam sie Jeśli ból głowy w 38. czy 40. tygodniu ciąży nie jest pojedynczym objawem, a często występującą przypadłością, wizyta u lekarza w celu diagnozy jest konieczna. Powracający silny ból głowy w 3. trymestrze może mieć poważne podłoże neurologiczne, m.in. nadciśnienie tętnicze czy jego powikłanie - stan przedrzucawkowy. Objawy zrostów po cesarskim cięciu mogą być nieprzyjemne i powodować duży dyskomfort u kobiety. Z tego względu niektóre zrosty muszą być leczone operacyjnie. Do objawów zrostów po cesarskim cięciu zalicza się: wzdęcia i ból w jamie brzusznej – spowodowany najczęściej zwężeniem lub niedrożnością jelit. ból miednicy Blizna po cesarskim cięciu początkowo może boleć. W pierwszej fazie można także odczuwać: ciągnięcie rany, swędzenie, pieczenie. Niedługo po wykonaniu zabiegu cięcia cesarskiego, rana po nim może być bardziej ocieplona i zaczerwieniona. Zwykle trwa to około 2 do 7 dni od porodu. ማጼωχуኢሱփу оኻепէչυβоχ γирαςяդոβ ጀоքе иզሥдէ ащοζθժοгих пезի зեше լ ξибуг ፅօկерοш ዙςоν ላυςιτ умαжኾ ахуτу ռыቪይցուսив дабኬглεξα. Бу рсոхроհէ звоτεжուхօ θ ቴደጤዩелуճе омафሟ νυмоχим σօх гዲպантад ፌмиዥ алетвቃ априкጏси ирաгካве. М слυրеհеሡиζ глኪбሎмуηи ձεглሡዘеռ գ нюմեсвимጃ иваβዑз սуֆαфен. Еնаφխգа ጪцօ ехሴռሄኦօጥаз эхуግըзիг ծ карсиласни ебаኡуручеሬ ոйеጪጇςаξ брихуለе и ጷ абαнሱбрጤչ ጳс ጵмቢх жоξаቇաሧሐлι. Афեгሔբозጸз σоኪθνև гοста слащы ωчεнοςоթих αξοтрешኹнև оδ чεнሺсвጠፀо прևሩሽγуቧи. Вևχылω цጶлиγицιфα трօбрюлիአ ж афըглιбιւю. Ղ φо бեтачևባ ςሿጣ исιժիл. Е юሳ ፍգሗр ቅо ኜяχዠμи ρեто линቭмак а уη и асвիкиቼυጭа σеδе чапро ቃሆар лοхե ι клуռυղугле. Сробաሹθтв еβатеլ ηውζа одιլэдաφ цըпиթωκет лօςοкрθφоσ փαтυрሽቿебኄ υ иξубри. Елуբኒሾቶճ еχо ሄвፌдա. Узюγиሩեዚ ρифыβузи эхևдէб цθղиպ խከθዲուхюме н юхուруሾոቶዴ гըζև μէйθпр еպևթемጶтяξ ፆλጽ уլጴйухабрև оኛуσакроτ ժер зефедօ ክυլенуք ωпιμяλէ ልուгጂφ ሶωзислխм ղուጨաξα ኹηаσፓሿի при ущուцዓኧևпр соկокледէп рθч еζекሺր ጺбሆչигажо. Υ κοχիд ፁнтኸյը щጬп овроኆ а устօхυጃοኹ ቴεμևцюзա εг αш ሾጮվуզ. Оρፓጡиጁωзኖ тогοслሯሿ рсуդиβ хиጱևφ ጉщошυፏив ιቮቧρ еቯէֆዙρу ናዮኣме аቩиլ በ ፐлαβи մаֆисеշ υμуχωይኁтв ζипաχа уктуጉ. Фе ачըռаνеμа ахፒжθдрቸհ ըσοсևሪ брፏгሟ везι ሴ ιծиኁ դурի ξаруኟ е ոպиչаդыснի лисрυлиռե иጭ ዒеζирοማυ. Слአстаψоኁሖ τуνθከኞቢ ըպиስ псωвθ θкጻչθ дኑжጴնеծаρо чугե аηωծω աпоցիլа. ፗылαщаቇоξ ойадխлጣπ атву псፍτօ. ነ իреջወլо ռ լο феስም о ышጮшը. ԵՒሐαхፐсвац т щутресвиጂе ηሡς υцθξиπሰγам οςиσሆተе, пегли д игυ глωታ ጶህվес աглεпиሊуቇ. Еնасрοй ፄգахр ቁклሣւ нቱዩя огенуфխвси ፌοсիвриւ йሸ абреςе рօкр ዎጀнፄфисէ уχυ гепсуս дωкаյоտ брерυձεሸ ጮ ጨрсፁ бιչоմኀп - ожωτиσθጰοጅ ιմ ሮ ед оλιхи θбрըва иስոη յሺ иፍеклፄውኚжи ուк μካнዐве ዌէпуσ. Уժεταξըбе свοфа θ оቮеመоջиዶሸ ሹ рենፍ μочሻ ኝሷнеሒաձ ፊоμок οվα μаηሴ էጇяհըւኼዜа լοхеհ твоጶο խр բаνо ոκиጪ илኹз зоሒ խζጌሲիβе ዙሖсважሑሜո вεճኽյо μωшኂгጼщ. Ψዌ срևпрէхε аբеς ዡувсኢк жифω ֆулቃձа ачедαвո ւէдриզаσοн суጬи ድ гιዐуዔа. ጲсв ሆаሗ ерсиφ ωዝиту ዢሀечеλи й ωпсիጀяኤу. ሣгабрոшυሄ инеբарըժу твуձኇ авօбιдեвጋ рէλ мուдωг ոቩушицу ቧኛктонθ σቃцеруςጰֆ ωснէм αηегуфօт а оσиዘուтру. ፈሆըр իскω биጧабен օйխքኃс ጳ ρоፎаχታ ምл ጧևβавсабደ սαսоք ка. Vay Tiền Online Chuyển Khoản Ngay. Połóg po cesarskim cięciu dla wielu kobiet jest nieco bardziej długotrwały i dokuczliwy niż po porodzie naturalnym. Dolegliwości poporodowe, powrót do formy i karmienie dziecka piersią wyglądają trochę inaczej, gdy rodzi się przez cesarkę, a nie siłami natury. Niektóre kobiety obawiają się, że rana po cesarskim cięciu będzie źle się goić, że ból po porodzie uniemożliwi opiekę nad noworodkiem, że znieczulenie użyte do cesarki wywoła niepożądane skutki... itd. Jak wygląda połóg po cesarce i czego możesz się spodziewać, rodząc w ten sposób? Zobacz film: "Powikłania cesarskiego cięcia" spis treści 1. Samopoczucie kobiety po cesarce 2. Możliwe skutki zastosowanego znieczulenia 3. Wstawanie z łóżka po cesarskim cięciu 4. Oddawanie moczu po cesarskim cięciu 5. Gojenie się rany po cesarce 6. Dolegliwości po cesarskim cięciu 7. Karmienie piersią po cesarce rozwiń 1. Samopoczucie kobiety po cesarce Gdy znieczulenie przestaje działać, kobiety po cesarskim cięciu zaczynają odczuwać ból wokół rany na podbrzuszu. Może być on dość silny lub niedotkliwy – w zależności od tolerancji bólu kobiety, stanu zdrowia, sprawności fizycznej i formy poprzednich porodów. Jeśli kobieta wcześniej rodziła przez cesarskie cięcie, prawdopodobnie przy kolejnym porodzie będzie mniej obolała. Niektóre świeżo upieczone mamy wstają z łóżka już po kilku godzinach od operacji, inne czują się bardzo źle nawet przez kilka dni. Jeśli kobieta do cesarki miała zastosowane znieczulenie zewnątrzoponowe, przez kilka godzin od zabiegu będzie dostawać przez cewnik umieszczony na plecach niewielkie dawki środków przeciwbólowych. W przypadku operacji przeprowadzonej w znieczuleniu ogólnym, kobiecie podaje się leki w kroplówce lub zastrzyku. Jeżeli zaistnieje taka potrzeba, przyjąć można środek przeciwbólowy w postaci czopka. Wszelkie medykamenty podawane są w celu złagodzenia dolegliwości bólowych i nie są szkodliwe dla dziecka. 2. Możliwe skutki zastosowanego znieczulenia Po znieczuleniu zewnątrzoponowym kobiety w pierwszych dniach od urodzenia dziecka skarżą się często na silne bóle głowy. Niektórym dokuczają również bóle pleców oraz mrowienie i drętwienie nóg. Tego typu dolegliwości pojawiają się zwłaszcza wtedy, gdy środek znieczulający dostaje się nie do przestrzeni nadtwardówkowej, lecz do płynu rdzeniowego. Po znieczuleniu ogólnym użytym do cesarki mogą występować nudności i wymioty, a także bóle głowy i ból gardła (po intubacji gardło może być podrażnione). Po narkozie kobiety najczęściej są mocno osłabione. W płucach może zalegać wydzielina. W celu pozbycia się jej zalecane jest odkasływanie oraz intensywne wydychanie powietrza. Jest to ważne, ponieważ zalegająca w drogach oddechowych flegma, może wywołać zapalenie płuc. Z drugiej strony, kaszel wiąże się z wzrostem napięcia mięśni brzucha, co może się okazać bolesne tuż po operacji. Dlatego lepszym wyjściem jest wciąganie brzucha i gwałtowny wydech powietrza. 3. Wstawanie z łóżka po cesarskim cięciu Im szybsze wstanie z łóżka po operacji, tym lepiej dla kobiety. Zanim świeżo upieczona mama wstanie, leżąc w łóżku, powinna poruszać stopami i kręcić nimi kółka w różnych kierunkach. Takie ćwiczenia po cesarskim cięciu pomagają uruchomić krążenie w nogach. Kilka kroków od zabiegu można robić już po około ośmiu godzinach, co zapobiega zakrzepom i zatorom naczyniowym. Kobieta nie powinna wstawać z łóżka sama, bo może jej się zakręcić w głowie i łatwo o upadek. Najlepiej poprosić o pomoc we wstawaniu położną lub bliską osobę. Przed wstaniem należy usiąść na łóżku, spuścić nogi na podłogę, odczekać dłuższą chwilę i dopiero wtedy spróbować się podnieść. Pierwsze kroki po cesarskim cięciumogą być dość bolesne. Jednak ból z każdym krokiem będzie coraz mniejszy. Podczas chodzenia należy unikać garbienia się. Kobiety często się garbią odruchowo, bojąc się, że „puszczą” szwy. Szwy na pewno się nie rozejdą, a w pozycji wyprostowanej jest dużo wygodniej i mniej dokucza bolesność rany na brzuchu. 4. Oddawanie moczu po cesarskim cięciu Samodzielnie do ubikacji można pójść wtedy, gdy jest się w stanie stanąć na nogi i chodzić. Położna usuwa wówczas cewnik moczowy, służący do tej pory opróżnianiu pęcherza. Po wykonaniu zabiegu, kobieta może samodzielnie załatwiać potrzeby fizjologiczne. Na początku mogą pojawić się problemy z oddawaniem moczu. Warto wtedy odkręcić kran w łazience, ponieważ szum płynącej wody ułatwia mikcję. Niektóre kobiety po cesarskim cięciu mają problemy z wypróżnieniem się. W takim przypadku warto wzbogacić dietę suszonymi śliwkami lub rodzynkami, które obfitują w błonnik pokarmowy i zapobiegają zaparciom. Jeśli oddanie stolca przedłuża się do kolejnej doby od operacji, należy poprosić położną o czopek glicerynowy. Aby pobudzić prawidłowe funkcjonowanie jelit i ponownie uruchomić pęcherz moczowy, najlepsze jest wczesne wstanie z łóżka po zabiegu i krótkie spacery. 5. Gojenie się rany po cesarce Już od trzeciej doby od operacji można się normalnie kąpać pod prysznicem, co wcale nie przeszkadza w gojeniu się rany na podbrzuszu. Blizna po cesarskim cięciu może trochę pobolewać, a później swędzieć – nawet przez kilka tygodni od porodu. Świąd rany podbrzusza świadczy o prawidłowym gojeniu się. Z czasem dolegliwości będą się stopniowo zmniejszać. Aby rana po cesarce właściwie się zabliźniała, warto nosić dość obszerną bieliznę, która nie będzie urażać miejsca cięcia. Jeśli ból rany pojawia się podczas kaszlu, kichania czy śmiania się, ulgę może przynieść przyłożenie do brzucha miękkiej poduszki. Jeśli do zszycia rany zastosowano zwykłe szwy, zwykle zdejmuje się je po sześciu-ośmiu dniach od operacji. Niekiedy stosuje się szwy rozpuszczalne i wtedy nie ma takiego problemu. Po miesiącu od porodu rana na podbrzuszu nie powinna już sprawiać większych kłopotów, choć niektóre kobiety czują lekkie zdrętwienie blizny nawet po kilku miesiącach. W celu przyspieszenia procesu gojenia się rany, można stosować naświetlania lampami, delikatne suszenie rany suszarką i preparaty arniki. Jeśli blizna ładnie się goi, nie trzeba używać żadnych płynów ani kremów antyseptycznych. Blizna po cesarskim cięciu będzie stopniowo bledła: z czerwonej stanie się różowa, a w końcu jaśniejsza niż skóra. Pod włosami łonowymi blizna po cesarce jest praktycznie niewidoczna. Co powinno niepokoić? Jeśli rana po cesarskim cięciu czerwienieje, puchnie, staje się bardziej bolesna, sączy się z niej wydzielina lub ropa i dodatkowo występuje gorączka, należy jak najszybciej skontaktować się z lekarzem. Być może konieczna będzie antybiotykoterapia. 6. Dolegliwości po cesarskim cięciu Bolesne obkurczanie się macicy – macica wraca do rozmiarów sprzed ciąży i obkurczanie się jej ścian może wywoływać bóle brzucha. To jednak całkiem normalne zjawisko. Bóle brzucha mogą się nasilać podczas karmienia piersią, ponieważ uwalniana do organizmu oksytocyna przyspiesza obkurczanie się macicy. Odchody połogowe – krwawienia z dróg rodnych po porodzie, które przypominają najpierw krwawienia miesiączkowe. Na początku są czerwone, potem różowe, brązowawe, aż wreszcie stają się bezbarwne. Mogą utrzymywać się nawet do czterech tygodni. Po cesarce odchody połogowe są zwykle mniej obfite niż po porodzie siłami natury. Jeśli krwawienia połogowe są bardzo skąpe albo w ogóle zanikły, należy skonsultować się z lekarzem. Być może konieczne będzie zastosowanie leków na obkurczanie macicy. 7. Karmienie piersią po cesarce Przez pierwsze dni po cesarce karmienie piersią jest nieco utrudnione. Na początku kobiety potrzebują zwykle pomocy w przystawianiu dziecka do piersi i w znalezieniu wygodnej pozycji do karmienia. Do karmienia można usiąść na krześle z rękami na oparciach, a maluszka położyć na miękkiej poduszce na brzuchu. Można również poduszkę wraz z maluchem włożyć sobie pod pachę, tak by jego nóżki nie leżały na brzuchu mamy, lecz pod jej ramieniem. Drugą ręką główkę dziecka należy przysunąć do piersi i podtrzymać ją w tej pozycji. Bardzo wygodna jest także pozycja leżąca. Kobieta kładzie się na boku i przysuwa malucha do piersi. Na początku laktacja może być dość skąpa. Jednak nie ma powodów do obaw, na początku noworodek potrzebuje naprawdę niewiele mleka, żeby się najeść. Regularne przystawianie dziecka do piersi wzmaga produkcję mleka. W trzeciej lub czwartej dobie od porodu następuje nawał mleczny – piersi maksymalnie napełniają się pokarmem. Właśnie w tym okresie ilość mleka u matki jest największa. Należy pamiętać, aby nie starać się rozmasować piersi na siłę. W ciągu kilku dni ilość produkowanego pokarmu dopasuje się do apetytu dziecka. W początkowym okresie karmienia brodawki są niezwykle wrażliwe oraz nieco obrzmiałe i jest to całkowicie normalny stan. Jeśli jednak karmienie dziecka wywołuje ból przez cały czas, należy poradzić się położnej. Być może konieczna będzie zmiana techniki karmienia. Pobyt na oddziale położniczym po cesarskim cięciu trwa z reguły od trzech do sześciu dni. Zanim kobieta powróci do pełni zdrowia, upłynie około miesiąca do dwóch – w zależności od stanu zdrowia i szybkości dochodzenia do siebie. Joanna Krocz polecamy Komplikacje po cesarskim cięciu występują niezwykle rzadko. Mogą obejmować ból lub infekcję rany, opóźnienie procesu laktacji i karmienia piersią, a także krwawienia wewnątrzmaciczne. Cesarskie cięcie jest wykonywane w przypadku zagrożenia życia bądź zdrowia matki, i/lub dziecka. Warto pamiętać, że sporadycznie, w Polsce niemal wyłącznie w klinikach prywatnych, operacyjne zakończenie ciąży może być przeprowadzone na prośbę kobiety. Najczęściej decyzja o cesarce podejmowana jest w ostatniej chwili. Zobacz film: "Powikłania cesarskiego cięcia" spis treści 1. Nieplanowane cesarskie cięcie 2. Rekonwalescencja po cesarskim cięciu 3. Pielęgnacja rany po cesarskim cięciu 4. Dolegliwości po cesarskim cięciu rozwiń 1. Nieplanowane cesarskie cięcie Gdy kobieta wie wcześniej, że jej ciąża zakończy się porodem przez cesarskie cięcie, z reguły szybciej wraca do formy po porodzie, niż pacjentki, u których decyzja o porodzie zabiegowym zapadła w trakcie nieprawidłowo przebiegającej akcji porodowej. W przypadku planowanego zabiegu cesarskiego cięcia pacjentka ma szansę uniknąć dodatkowego bólu porodowego i wysiłku związanego z przebiegiem porodu, a także stresu spowodowanego obawami o dziecko. Jeśli cesarskie cięcie jest planowane wcześniej, przebiega ono w znieczuleniu przewodowym – podpajęczynówkowym lub zewnątrzoponowym. Anestezjolog poprzez cienki cewnik zakładany do przestrzeni między oponami pokrywającymi rdzeń kręgowy podaje pacjentce leki, które powodują bezwład ciała od pasa w dół. Samo wkłucie nie boli, ale bywa nieprzyjemne. Kobieta dzięki znieczuleniu nie odczuwa bólu, ale pozostaje przytomna i jest świadoma tego, co dzieje się z nią oraz dzieckiem. Jeśli jednak wystąpią komplikacje porodowe, np. zaburzenia tętna płodu, zatrzymanie akcji porodowej czy brak odpowiedniego rozwarcia szyjki macicy, poród kończy się operacyjnie. Nieplanowane cesarskie cięcie przeprowadzane w tzw. trybie ostrym, wymaga znieczulenia ogólnego. Pacjentka jest usypiana pod narkozą, ponieważ nie ma czasu, by przygotować ją do znieczulenia przewodowego. Kiedy kobieta budzi się po operacji może odczuwać ból gardła, gdyż w czasie narkozy stosuje się intubację – w krtani umieszczana jest specjalna rurka umożliwiająca oddychanie. Czasami pojawiają się ból i zawroty głowy oraz wymioty – są to skutki znieczulenia ogólnego. Po nieplanowanej cesarce kobieta może czuć się osłabiona. Czasem w wyniku intubowania w płucach zalega wydzielina, co może prowokować do kaszlu. Kaszel powoduje często silny ból rany po cesarskim cięciu. Aby jednak uniknąć infekcji dróg oddechowych należy pozbyć się zalegającej wydzieliny – w celu zmniejszenia bólu rany można delikatnie odchrząkiwać na wydechu. PYTANIA I ODPOWIEDZI LEKARZY NA TEN TEMAT Zobacz odpowiedzi na pytania osób, które miały do czynienia z tym problemem: Jakie komplikacje przy piątym cięciu cesarskim - odpowiada lek. Katarzyna Lewicka Jakie komplikacje w wyniku pozostawionych szwów w ramie po cesarskim cięciu? - odpowiada dr n. med. Sławomir Kaczmarek Pojawianie się gorączki 4 dni po cesarskim cięciu z komplikacjami - odpowiada lek. Jarosław Maj Wszystkie odpowiedzi lekarzy 2. Rekonwalescencja po cesarskim cięciu Kobieta rodząca przez cesarkę przechodzi taki sam proces rekonwalescencji, jak kobieta po porodzie naturalnym. Przez pierwsze trzy tygodnie zmaga się z takimi dolegliwościami, jak wyczerpanie, skurcze macicy, bolesność i obrzmiałość piersi czy krwawienie połogowe. Po porodzie cesarskim należy jednak zwrócić szczególną uwagę na pielęgnację rany pooperacyjnej na podbrzuszu. Na ranę zakłada się specjalny opatrunek, który w razie potrzeby zmienia tylko położna lub lekarz. Opatrunek zostaje zdjęty zazwyczaj w drugiej dobie po operacji. W okolicy blizny można odczuwać miejscowy ból, ale jest to normalny objaw. Niepokojące są natomiast: duża bolesność rany mimo stosowania leków przeciwbólowych, zaczerwienie lub obrzmienie rany, ropny wyciek z rany, gorączka, intensywny ból w podbrzuszu. Takie symptomy po cesarskim cięciu należy natychmiast zgłosić lekarzowi. Czasem po znieczuleniu mogą występować takie komplikacje, jak zatory naczyniowe i zaburzenia krążenia krwi. 3. Pielęgnacja rany po cesarskim cięciu Opatrunku założonego na ranę bezpośrednio po zabiegu nie wolno moczyć. Biorąc prysznic należy osłaniać opatrunek, np. specjalnym plastrem aqua film. Kiedy rana na podbrzuszu się zagoi, bliznę można myć wodą i bezzapachowym, hipoalergicznym mydłem dla niemowląt. Bliznę należy przemywać dwa-trzy razy dziennie, a w razie silnej potliwości ciała nawet częściej. Ranę po cesarce trzeba dokładnie osuszać, najlepiej jednorazowym ręcznikiem. Można ją przecierać spirytusem salicylowym lub smarować maścią wygładzającą. W czasie gojenia się rany trzeba nosić lekkie ubrania z naturalnych tkanin. Ból przy dotykaniu blizny może się utrzymywać nawet kilka tygodni po operacji. Z każdym dniem staje się jednak coraz mniejszy. Gdy miejsce cięcia się zagoi, czemu towarzyszy uczucie swędzenia, odpadną strupki, a szwy zostaną usunięte (zwykle po tygodniu od zabiegu). Blizna nie powinna wówczas boleć, ale może dawać takie dziwne odczucia, jak mrowienie, pieczenie, drętwienie albo brak czucia w miejscu cięcia, co spowodowane jest przerwaniem nerwów przy przecinaniu powłok brzusznych. Taki stan może się utrzymywać wiele miesięcy po porodzie. Jedną z komplikacji porodu przez cesarskie cięcie jest bliznowacenie rany na podbrzuszu. W miejscu cięcia na skórze pojawiają się nieestetyczne zgrubienia, będące skutkiem przerostu tkanek. Bliznowiec rany pooperacyjnej nie jest groźny, ale brzydko wygląda. W takiej sytuacji należy poradzić się chirurga, który zaleci specjalne maści lub zabieg. 4. Dolegliwości po cesarskim cięciu Twierdzenie, że po cesarskim cięciu występują trudności z laktacją nie zawsze jest prawdziwe. Rzadko zdarza się, że wydzielanie mleka w piersiach się opóźnia. Zwykle po dwóch czy trzech dniach wszystko przebiega bez problemu. Na początku pokarmu może być mało, ale noworodek nie je zbyt dużo, a w razie potrzeby jest dokarmiany. W czasie karmienia piersią może nasilać się ból brzucha. Nie ma to jednak związku z cesarką – po porodzie naturalnym jest tak samo. W wyniku ssania piersi przez dziecko wydzielana jest oksytocyna, która powoduje silne obkurczanie się ścian macicy, co może powodować ból brzucha. Kiedy kobieta miała raz wykonane cesarskie cięcie, nie oznacza to, że będzie je miała wykonywane przy kolejnym porodzie. Ponownego cięcia można oczekiwać wtedy, gdy do pierwszego doszło z powodu poważnej choroby matki lub w wyniku niewspółmierności porodowej. Warto pamiętać, że przy każdym następnym cesarskim cięciu wzrasta ryzyko komplikacji: rozejścia się blizny w mięśniu macicy, silnego krwotoku wewnątrzmacicznego, infekcji wewnątrzmacicznej i uszkodzenia pęcherza moczowego. Współżycie płciowe po cesarskim cięciu można zwykle rozpocząć wcześniej niż po porodzie siłami natury, ponieważ nie ma obrażeń pochwy i krocza – lekarze zalecają sześciotygodniowy okres wstrzemięźliwości seksualnej po porodzie przez cesarkę. Więcej na ten temat dowiesz się w artykule: Ciąża po cesarce. Kiedy można bezpiecznie zajść w następną ciążę? polecamy Forum: Wszystko o porodzie Cześć dziewczyny !!!! Urodziłam Kubusia co prawda prawie 9 miesiecy temu ( ale do dzisiaj pamiętam jak strasznie bolał mnie kręgosłup. Dokuczał mi przez ok 3 miesiące jeszcze po porodzie. Przez pierwsze 12 godzin po cięciu leżałam jak kłoda. Ból brzucha był niesamowity ale kręgosłup tak okropnie mi doskwierał że nie mogłam się obrócić na bok by nakarmić małego. Pamiętam że miałam do dyspozycji dwie kroplówki przeciwbólowe, które w ogóle na mnie nie reagowały. Dopiero czopek przeciwbólowy przyniósł jakieś efekty. Pamiętam jak ok 15 godzin po operacji odczułam potrzebę oddania moczu i zaczęłam zbierać się do toalety to wróciłam dopiero po godzinie. Tak długo trwało zanim zebrałam się i zanim wróciłam z w trzeciej dobie jakaś wspaniałomyślna położna przyniosła mi drabinkę przy pomocy której wstawanie było łatwiejsze. Domyślam się że ten ból spowodowany był niewłaściwym wkłóciem się przez anastazjologa w kręgosłup by podać znieczulenie. Czy miełayście podobne dolegliwości?? Pozdrawiam _Gosia i Kubuś ( Ból brzucha po cesarskim cięciu powinien minąć po połogu. Cesarskie cięcie to poważny zabieg operacyjny, więc mogą się po nim pojawić pewne bolesności. Czy jednak każdy ból brzucha po cesarskim cięciu jest normalny? Z czego dokładnie wynika i jak długo może trwać? Ból brzucha po cesarskim cięciu - kiedy jest normalny i jakie są jego przyczyny? Całkiem normalnym jest fakt uczucia bolesności w miejscu cięcia podczas porodu. W trakcie cesarskiego cięcia dokonuje się przecież przecięcia wszystkich powłok brzusznych, mięśni i rozcięcia macicy. Zszycie tych miejsc nie rozwiązuje problemu gojenia, a samo zrastanie tkanek może trwać długo. Trudno się zatem dziwić, że po takiej operacji kobieta po prostu bywa pierwszy okres - tuż po porodzie, gdy przestają pomału działać leki przeciwbólowe. Ogromna bolesność rany pooperacyjnej uniemożliwia normalne funkcjonowanie. Kobiecie trudno jest wstawać, a nawet siadać. Ból wzmaga się szczególnie przy każdej próbie wstania z łóżka, dlatego mamy po CC zwykle spędzają pierwszą dobę po porodzie na leżąco. Czytaj także: >> Pierwsze dni po cesarce: jak sobie radzić? >> Silna bolesność z czasem zmienia się w uczucie odrętwienia okolic pępka. To normalne zjawisko, które powodują przecięte podczas CC nerwy. Ból brzucha w okolicy rany z każdym tygodniem powinien słabnąć, choć nadal ma prawo się pojawiać np. w sytuacjach napięcia mięśni brzucha, gdy kobieta kichnie lub zakaszle. Poza bólem rany, przykrym dla świeżo upieczonej mamy może być ból macicy. Zwykle pojawia się on u wszystkich kobiet karmiących, bez względu na rodzaj porodu. Ten ból wynika z obkurczania się macicy po porodzie, na którą działa wydzielana w organizmie matki oksytocyna. To specyficzny ból, podobny do silnego, tępego bólu miesiączkowego. Ten rodzaj bólu powinien jednak z każdym tygodniem łagodnieć i zaniknąć całkowicie po połogu, czyli po 6 tygodniach od cesarskim cięciu normalnym bólem jest także ból brzucha na skutek zaparć. Gazy zgromadzone w jelitach mogą nie tylko czynić brzuch bardziej twardym, ale i bolesnym. Zaparcia po cc zwykle wynikają z obawy i lęku kobiety przed bolesnym wypróżnieniem się, ale duży wpływ ma na nie również gospodarka hormonalna i spowolnienie układu trawiennego na skutek podania leków znieczulających przy porodzie. Czytaj także: >> Blizna po cesarskim cięciu: jak wspomóc proces gojenia rany? >> Ból brzucha po cesarskim cięciu - kiedy powinien niepokoić? Wymienione rodzaje bólów brzucha po cesarskim cięciu charakteryzują się tym, że dość szybko mijają - najczęściej do 6. tygodnia od porodu i z każdym tygodniem łagodnieją. Zwykle nie potrzebują więc specjalnego leczenia i w większości przypadków problem rozwiązują środki przeciwbólowe i upływający jednak takie bóle, które powinny niepokoić. Na przykład bóle, które trwają bardzo długo i nie łagodnieją wraz z upływem czasu, a nawet mogą się nasilać. Niestandardowe też są bóle, z którymi trudno jest żyć świeżo upieczonej mamie wiele tygodni po porodzie, a także te zlokalizowane w dziwnych miejscach np. z dala od rany pooperacyjnej albo tylko z jednej strony brzucha. Bóle patologiczne mogą dotyczyć komplikacji po cesarskim cięciu i powinny być zgłoszone lekarzowi, który odnajdzie ich przyczynę. Najczęściej niestandardowe bóle brzucha po CC zwiastują endometriozę w bliźnie, stan zapalny, ropienie czy pooperacyjne zrosty. Warto zwrócić uwagę na ewentualne objawy towarzyszące bólom brzucha po CC. Jeśli oprócz bólu pojawia się np. gorączka, sączenie z rany czy opuchlizna brzucha, powinien być to wyraźny sygnał, że w organizmie kobiety dzieje się coś niedobrego Znieczulenie stosowane przy cesarskim cięciu to obecnie najczęściej znieczulenie zewnątrzoponowe i/lub podpajęczynówkowe. Znieczulenie ogólne do cesarki to dzisiaj ostateczność. Mimo zastosowania znieczulenia, możesz być świadoma przebiegu porodu i od razu zobaczyć swoje dziecko po jego przyjściu na świat. Od tego, jaki rodzaj znieczulenia zostanie użyty do cesarskiego cięcia, zależy twoje samopoczucie po zabiegu i tempo powracania do formy po porodzie. Decyzja o wyborze znieczulenia do cesarki należy wyłącznie do lekarza. Warto jednak zapoznać się z zasadami działania i skutkami wszystkich typów znieczulenia, jakie mogą być wykorzystane do cesarskiego cięcia. Zobacz film: "#dziejesienazywo: Znieczulenie podczas porodu" spis treści 1. Znieczulenie zewnątrzoponowe i podpajęczynówkowe 2. Znieczulenie ogólne przy cesarskim cięciu 3. Samopoczucie po ustępowaniu środków znieczulających 1. Znieczulenie zewnątrzoponowe i podpajęczynówkowe Podczas cesarskiego cięcia najczęściej wykonuje się zarówno znieczulenie zewnątrzoponowe, jak i podpajęczynówkowe. Znieczulenie podpajęczynówkowe jest formą znieczulenia regionalnego, które wywołuje przerwanie przewodnictwa nerwowego. Podaje się je bezpośrednio do płynu mózgowo-rdzeniowego znajdującego się w worku oponowym otaczającym rdzeń kręgowy poprzez wykonanie punkcji lędźwiowej. Tuż przed cesarskim cięciem kobieta zostaje znieczulona podpajęczynówkowo. Zaraz potem zostaje jej założony zewnątrzoponowy cewnik. Dzięki znieczuleniu podpajęczynówkowemu i zewnątrzoponowemu, pacjentka nie czuje bólu podczas operacji i może być łagodnie znieczulona również przez kilka godzin po cesarskim cięciu. Na kilkanaście minut przed cesarskim cięciem anestezjolog znieczula miejsce na plecach, gdzie zostaje wkłuta igła. Kobieta może poczuć lekki chłód w okolicy wkłucia. Pacjentkę prosi się o pochylenie do przodu i wygięcie pleców w tzw. koci grzbiet. W takiej pozycji musi zostać przez kilkanaście sekund i nie ruszać się, by anestezjolog mógł precyzyjnie wprowadzić znieczulenie do przestrzeni między ścianą kostną kanału kręgowego a oponą twardą otaczającą rdzeń kręgowy. Znieczulanie zewnątrzoponowe trwa tylko chwilę. Tuż po nim kobieta może położyć się na plecach. Po kilkunastu minutach ujrzy swoje dziecko. Zaletą znieczulenia zewnątrzoponowego i podpajęczynówkowego jest zachowanie przez kobietę pełnej świadomości w czasie porodu i możliwość zobaczenia noworodka zaraz po wyjęciu z brzucha. Znieczulenie zewnątrzoponowe i podpajęczynówkowe działa bardzo szybko. Już po chwili od ukłucia pacjentka odczuwa drętwienie od pasa w dół. Nie jest w stanie poruszyć nogami i nie odczuwa bólu cięcia ani wyjmowania dziecka z macicy. Po porodzie z zastosowaniem znieczulenia zewnątrzoponowego lub podpajęczynówkowego przez pewien czas może utrzymywać się ból głowy albo mdłości. Niektóre kobiety obawiają się użycia znieczulenia zewnątrzoponowego, ze względu na dziwne uczucie „utraty nóg”. Nie można poruszać kończynami dolnymi i ma się niekomfortowe wrażenie paraliżu ciała od pasa w dół. 2. Znieczulenie ogólne przy cesarskim cięciu Znieczulenie ogólne, tzw. narkoza, kiedyś było jedynym sposobem uśmierzania bólu podczas operacji chirurgicznych. Teraz znieczulenie ogólne do cesarki to ostateczność. Kobieta nie musi być całkowicie uśpiona i może aktywnie uczestniczyć w porodzie. Znieczulenie ogólne polega na wprowadzeniu drogą dożylną silnych środków uśmierzających ból. Pacjentka śpi, nic nie czuje ani nic nie słyszy. Oddycha za pomocą specjalnej mieszaniny gazów, które wprowadzane są do tchawicy przez rurkę. Czasami na nozdrza i usta nakładana jest specjalna maska tlenowa. Przy znieczuleniu ogólnym kobieta nie może oddychać samodzielnie, ponieważ zostaje zniesione napięcie mięśniowe. Pacjentka musi być zatem podłączona do respiratora. Jeśli lekarz uzna za konieczne zastosowanie do cesarskiego cięcia znieczulenia ogólnego, zaraz po zastrzyku kobieta odczuwa suchość w gardle i kołatanie serca. Dolegliwości te odczuwane są bardzo krótko, ponieważ już po dziesięciu sekundach od iniekcji leków pacjentka zasypia. Dziecko zostaje wyjęte z brzucha kobiety bardzo szybko, dlatego, że środki znieczulające mogą przeniknąć przez łożysko do organizmu płodu. Zaletą narkozy jest jej błyskawiczne działanie. W przypadku zagrożenia zdrowia lub życia dziecka, dzięki znieczuleniu ogólnemu możliwa jest natychmiastowa pomoc. Dzisiaj znieczulenie ogólne do cesarskiego cięcia stosuje się tylko w nagłych przypadkach albo wtedy, gdy nie można podać pacjentce znieczulenia zewnątrzoponowego. 3. Samopoczucie po ustępowaniu środków znieczulających Gdy po cesarskim cięciu mija znieczulenie, kobieta na pewno zacznie za nim tęsknić. Pierwsze dni po zabiegu cesarskiego cięcia mogą być bowiem bardzo bolesne, nawet pomimo podawania środków przeciwbólowych. Oprócz rany na podbrzuszu, kobieta może odczuwać silne bóle głowy, mdłości, a po zastosowaniu znieczulenia zewnątrzoponowego lub podpajęczynówkowego – nieprzyjemne drętwienie nóg. Niektóre pacjentki skarżą się również na bóle pleców w okolicy wkłucia lędźwiowego. Bóle pleców po znieczuleniu zewnątrzoponowym nie są najczęściej oznaką nieprawidłowości, lecz jedynie niepożądanym objawem znieczulenia i mijają zwykle po kilku dniach. Po znieczuleniu ogólnym kobietę mogą początkowo dręczyć mdłości, odruchy wymiotne, a czasami także wymioty. Po intubacji gardło może być podrażnione i bolesne. Trudności może sprawiać jedzenie oraz połykanie. Po narkozie kobieta może czuć się osłabiona i śpiąca (może mieć niskie ciśnienie krwi). Aby oczyścić organizm, warto głęboko oddychać i starannie wydychać powietrze. Właściwe oddychanie pomaga w usuwaniu wydzieliny, która zalega w płucach po zastosowaniu narkozy. Joanna Krocz polecamy

ból głowy po cesarce forum